ULTRIX, Digital Equipment Corporation’ın (DEC) tarafından geliştirilen Unix sistemlerinin orijinal markasıdır.
ULTRIX OS Nedir?
İlk Unix gelişimi, Aralık ekibi tarafından PDP-7 ve PDP-11 sistemlerinde gerçekleştirildi. Daha sonra, VAX sistemleri Unix için popüler platformlar haline geldi.
1978’de, VAX için ilk bağlantı noktası olan UNIX/32V tamamlandı. Unix’in şirkete dahil edilmesinde, Unix Mühendislik Grubu (UEG) önemli bir rol oynadı.
Bill Munson, Bill Shannon ve Armando Stettner gibi isimler bu grubu kurdu. Ayrıca, Jerry Brenner ve Fred Canter de bu ekibe dahildi.
Sonrasında, Joel Magid, Bill Doll ve Jim Barclay gibi üyeler UEG’ye katıldı. Middle Slam yönetiminde, V7M, Unix 7. Baskı’nın değiştirilmiş bir versiyonu olarak yayımlandı.
BSD
Shannon ve Stettner, başlangıçta UNIX/32V’nin CPU ve aygıt sürücüsü desteği üzerinde çalıştı. Ancak, sonrasında Berkeley’in 4BSD sürümüne odaklandılar.
Berkeley’den Bill Joy, UEG ile çalışmak üzere New Hampshire’a geldi. Joy, yeni bir BSD sürümü hazırladı ve son geliştirme ve testleri yaptı. Bu sürüm, VMS geliştiricilerinin sabah karşılaştığı yeni Unix oldu.
Joy, bu yeni Unix’i 4.5BSD olarak işaretledi. Ancak, 4.1BSD adını kullanmanın daha uygun olacağı düşünüldü. 4.1BSD’nin tamamlanmasının ardından, Bill Joy Sun Microsystems’e katılmak için Berkeley’den ayrıldı.
Daha sonra, Bill Shannon ona katıldı. Armando Stettner ise Aralık ayında kalarak Ultrix projesini başlattı. Aralık UEG’nin ana VAX’i decvax, Usenet ve UUCP ağındaki önemli düğümlerden biriydi. Bu sistem, ABD’de Duke Üniversitesi ve UC Berkeley’i gerçek zamanlı olarak e-posta ve Usenet haber makalelerine bağladı.
Sonrasında, decvax Avrupa ve Avustralya ile iletişim kurmaya başladı. IBM’in Unix planlarını açıklamasından sonra, Stettner bir Unix ürünü sunma zamanının geldiğini belirtti.
Bill Munson, Ken Olsen’a bu fikri sundu ve Ultrix projesi resmen başladı.
V7m
1 Aralık’ta, PDP-11 için yerel UNIX ürünü V7M idi. Bu ürün, Bell Labs’ın 7. Baskı sürümünü temel alıyordu. V7M, Unix Mühendislik Grubu (UEG) tarafından geliştirildi.
Fred Canter ve Jerry Brenner, geliştirmede başrol oynadı. Ayrıca, Armando Stettner, Bill Burns, Mary Anne Cacciola ve Bill Munson da katkıda bulundu. V7M, birçok önemli yenilik içeriyordu.
Örneğin, donanım hatası kurtarma ve ayrı talimat alanları desteği vardı. Bununla birlikte, birçok aygıt sürücüsünde de önemli geliştirmeler yapıldı. V7M, Unix topluluğunda saygı gördü. Sonuçta, UEG grubu hemen ardından Ultrix işletim sistemini geliştirdi.
ULTRIX İlk Sürüm
Ultrix-32, Aralık ayından bu yana piyasaya sürülen ilk yerli UNIX VAX ürünüdür. 1984 Haziran’ında piyasaya sürülmüştür ve 4.2BSD’ye dayanmaktadır.
Ayrıca bazı System V özelliklerine de sahiptir. Bu ürün, Armando Stettner’ın liderliğinde geliştirilmiştir. Amacı, VAX kullanıcılarına UNIX uyumlu bir sürüm sunmaktır.
Böylece, decvax’tan elde edilen Usenet/UUCP deneyimiyle çeşitli değişiklikler yapılmıştır. Ayrıca DECnet ve LAT gibi diğer DEC protokollerine destek eklenmiştir. Ancak VAXclustering ile uyumlu değildir.
Sonuç olarak, sadece ikili lisansların satışı ile sınırlandırılmıştır. Teknik olarak, sistemleri yapılandırılabilir ve esnek hale getirmek önemlidir.
Armando, batı kıyısında iş istasyonu sistemleri mühendislik organizasyonuna katılmıştır. Ayrıca, Açık Yazılım Vakfı’nın oluşumuna da katkıda bulunmuştur.
Sonraları, MIIS 3100 tabanlı DECstation RISC iş istasyonu üzerinde çalışmıştır. Son olarak, üç platformda yerli Unix işletim sistemlerini sağlamak için çalışmalar yapmıştır.
ULTRIX Sonraki Sürümler
V7m ürünü daha sonra Ultrix-11 olarak adlandırıldı ve Ultrix-32 ailesine katıldı. Ancak, PDP-11 sürümü basitçe Ultrix olarak biliniyordu.
MIPS sürümleri piyasaya sürüldüğünde, VAX ve MIPS sürümleri VAX/ULTRIX ve RISC/ULTRIX olarak adlandırıldı. Ayrıca, desteklenebilirlik ve güvenilir operasyonlar büyük önem taşıdı.
Donanım arızası, CPU ve aygıt sürücüsü desteği özenle ele alındı. Ultrix-32, 4.3BSD’nin bazı özelliklerini içerdi. Ayrıca, standart TCP/IP ile birlikte DECnet ve SNA da opsiyonel olarak sunuldu. İşlemler Arası İletişim (IPC) de bu sürümde yer aldı.
Bununla birlikte, 1986’da Sun ve AT&T ittifakı BSD özelliklerini System V’e ekledi. Sonuç olarak, Ultrix-32 X Pencere Sistemi tabanlı bir masaüstü ortamına sahipti. Sonrasında, DECwindows adı verilen genişletilmiş bir X11 versiyonu eklendi.
Ayrıca, DECwindows motif görünümü ve hissini sundu. Ultrix-32, çok işlemcili sistemlerde çalıştı ve çeşitli depolama sistemlerini destekledi. Ancak, OpenVMS gibi dağıtılmış kilit yönetimi bulunmuyordu.
Prestoserv adlı bir ürün, disksiz iş istasyonları için performansı artırdı. Ayrıca, Armando Stettner’in çalışmaları simetrik çoklu işlemeyi destekledi. Bu yüzden, kilidin sık kullanımı ve görevlerin belirli CPU’larla sınırlı olması yaygındı. Rakip Unix sistemleriyle karşılaştırıldığında, bazı yetenekler yavaşça gelişti.
Son Sürüm
OSF’ye teslim sürecinde Armando Stettner, Cambridge Araştırma Laboratuvarlarına gitti. Burada, DECstation 3100 iş istasyonunda OSF/1 portu üzerinde çalıştı.
Daha sonraları, Aralık ayında Unix’in MIPS ve VAX platformlarındaki gelişimi son buldu. Alpha için OSF/1 teklifi üzerinde odaklanıldı. OSF/1, 1991’de MIPS mimarisi için yayınlanmıştı.
Ancak olgun bir ürün olarak kabul edilmedi ve reklamı yapılmadı. OSF/1, Mach tabanlı bir çekirdeğe sahipti. Ayrıca, Ultrix’te eksik olan birçok özellik içeriyordu. UEG, OSF/1’i dijital donanımda optimize etti.
Amaç, beklenen güvenilirliği ve sürdürülebilirliği sağlamaktı. Ultrix’in son ana sürümü 1995’te çıktı. Bu sürüm, tüm DECstations ve VAXen’leri destekledi.