ARPANET Nedir?

ARPANET, 1960’larda Amerika Birleşik Devletleri Savunma Bakanlığı’nın ARPA (The Advanced Research Projects Agency Network – Gelişmiş Araştırma Projeleri Ajansı) tarafından geliştirilen yaklaşık 60.000 bilgisayar tarafından oluşturulan ağdır.

ARPANET Tarihi

Bir saldırı durumunda telefon santrallerinin yok edileceğinden korkuldu, bu yüzden tamamen merkezi olmayan bir veri anahtarlama sistemi oluşturmak için girişimde bulunuldu. Geliştirilen iletişim protokolleri mevcut internete yol açtı. 1990’da, süper bilgisayarlarını bölgesel ağlara bağlamak için Arpanet’in yerini National Science Foundation Network – Ulusal Bilim Vakfı Ağı (NSFNET) aldı. Bugün NSFNET, internetin yüksek hızlı çekirdeği olarak işlev görüyor.

İletişim Ağlarına Giriş

Bilgisayar grupları ve kullanıcıları arasında evrensel bilgi paylaşımı, bilgi çağının hayati bir bileşenidir. Seksenli yıllarda bilgisayarın veya kişisel bilgisayarın (PC) ve yerel alan ağının (LAN) genelleştirilmesi, uzak veritabanlarındaki bilgilere erişme, denizaşırı noktalardan uygulama yükleme, diğer ülkelere mesaj gönderme ve tümünü paylaşma olasılığını doğurmuştur.

Tüm bunlara izin veren ağlar gelişmiş ve karmaşık ekipmanlardır. Etkinliği birçok farklı bileşenin birleşmesine dayanmaktadır. Küresel bir bilgisayar ağının tasarımı ve uygulanması son on yılların büyük ‘teknolojik mucizelerinden’ biridir.

Modem ve Hizmet Şirketleri

Yine de, 1970’lerde bilgisayarlar, uzmanlar tarafından bakılan ve korunan odalarda tutulan pahalı ve kırılgan makinelerdi. Bunları kullanmak ve uzak bir konumdan erişmek için bir terminal doğrudan veya bir telefon hattı ve bir modem aracılığıyla bağlanabilir. Yüksek maliyetleri nedeniyle, kullanıcının kendi başına eriştiği merkezi kaynaklardı. Bu süre zarfında, bir ana bilgisayarda işlem süresi sunan birçok kuruluş, hizmet şirketi ortaya çıktı. Bilgisayar ağları ticari olarak mevcut değildi. Bununla birlikte, teknoloji dünyası için en önemli gelişmelerden biri o yıllarda başladı: bilgisayar kaynaklarını arızalara karşı koruma olarak dağıtmak amacıyla ABD Savunma Bakanlığı’nın deneyleri. Bu projeye şimdi internet deniyor.

Yerel Alan Ağları (LAN)

Ağ oluşturma için en kritik olaylardan biri, ofis sistemleri olarak kullanılan makineler arasındaki bağlantıları normalleştirmenin bir yolu olarak yerel alan ağının (LAN) ortaya çıkması ve hızla yayılmasıdır. Adından da anlaşılacağı gibi, bir dizi bilgisayar ekipmanını birbirine bağlamak için bir yol oluşturur. En temel düzeyde bir LAN, bu ortama erişimi yöneten bir dizi kuralla birlikte paylaşılan bir ortamdan (tüm bilgisayarların ve yazıcıların bağlandığı koaksiyel kablo gibi) başka bir şey değildir.

En yaygın kullanılan LAN olan Ethernet, CSMA/CD olarak bilinen bir mekanizma kullanır. Bu, bağlı her cihazın kabloyu yalnızca başka hiçbir ekipman kullanmadığında kullanabileceği anlamına gelir. Bir çakışma olursa, bağlantıyı kurmaya çalışan bilgisayar bağlantıyı iptal eder ve daha sonra tekrar dener. Ethernet, verileri 10 Mbits/s hızında aktarır, çeşitli bilgisayarlar arasındaki mesafeyi ihmal edilebilir hale getirir ve hedeflerine doğrudan bağlı oldukları izlenimini verir. Çok çeşitli tipolojiler (otobüs, yıldız, halka) ve farklı erişim protokolleri vardır.

Bu çeşitliliğe rağmen, tüm LAN’lar sınırlı bir kapsama ve yeterli hıza sahip olma özelliğini paylaşır, böylece bağlantı ağı onu kullanan ekipman tarafından görülmez. Modern LAN’lar, paylaşılan erişim sağlamanın yanı sıra kullanıcıya birçok gelişmiş işlev de sağlar. LAN’daki ekipmanın yapılandırmasını, kullanıcıların yönetimini ve ağ kaynaklarının kontrolünü kontrol etmek için yönetim yazılım paketleri vardır. Yaygın olarak kullanılan bir yapı, farklı kullanıcılar tarafından kullanılabilen birkaç sunucudan oluşur. Genellikle daha güçlü makineler olan sunucular, kullanıcılara, genellikle yazdırma kontrolü, dosya paylaşımı ve e-posta gibi kişisel bilgisayarlar için hizmet sunar.

Yollar ve Köprüler

Çoğu LAN’daki hizmetler çok güçlüdür. Kuruluşlar genellikle bilgisayar hizmet programlarının yalıtılmış çekirdekleriyle karşılaşmak istemezler; grupların konumlarından bağımsız olarak çalışabilmeleri için bu hizmetleri daha geniş bir alana yaymayı tercih ederler. Yönlendiriciler ve köprüler, iki veya daha fazla LAN bağlamanızı sağlayan özel cihazlardır. Köprü en temel ekipmantır ve sadece aynı tipte birden fazla LAN bağlanmasına izin verir. Yol daha akıllı bir öğedir ve farklı türdeki bilgisayar ağlarının birbirine bağlanmasını sağlar. Büyük şirketlerin, çeşitli LAN’lara ve yollara dayanan kurumsal veri ağları vardır. Kullanıcı açısından bu yaklaşım, homojen bir kaynağa benzeyen fiziksel olarak heterojen bir ağ sağlar.

Geniş Alan Ağları (WAN)

Belirli bir noktaya ulaşıldığında, bir LAN’ı genişletmeye devam etmek pratik olmaz. Bazen bir bilgisayar ağını genişletmek için genellikle daha yeterli veya daha ucuz yollar olsa da, bu fiziksel sınırlamalar tarafından dayatılır. Herhangi bir ağın önemli bileşenlerinden ikisi telefon ağı ve veri ağıdır. LAN’ı geniş alan ağına (WAN) genişleten uzun mesafeli bağlantılardır.

Neredeyse tüm ulusal ağ operatörleri, kamu telefon ağına dayalı olarak çalışan basit, düşük hızlı veri bağlantılarından, LAN’ları birbirine bağlamak için uygun karmaşık yüksek hızlı hizmetlere kadar uzanan bilgisayar ağlarını birbirine bağlamak için hizmetler sunmaktadır. Bu yüksek hızlı veri servislerine genellikle geniş bant bağlantıları denir. Bilgi otoyolları olarak bilinen şeyi sağlamak için LAN’lar arasında gerekli bağlantıları sağlamaları beklenir.

Dağıtılmış Süreç

Bilgisayarların geniş bant bağlantısı olduğunda birlikte çalışabileceklerini varsaymak mantıklı görünmektedir. Bununla birlikte, farklı ülkelerdeki farklı üreticilerin bilgisayarları dünya genelinde nasıl ortak çalışabilir? Yakın zamana kadar, çoğu bilgisayarın kendi arabirimleri vardı ve kendi yapılarını sundu. Bir takım aynı aileden başka biriyle iletişim kurabilirdi, ancak bunu bir yabancıyla yapmakta büyük zorluk çekti. Sadece en ayrıcalıklı olanlar, farklı bilgisayar kaynaklarından ihtiyaç duyduklarını çıkarmak için gerekli zaman, bilgi ve donanıma sahipti. 1990’larda, farklı bilgisayarlar arasındaki anlaşma düzeyi, etkili bir şekilde birbirleriyle bağlantı kurabilecekleri noktaya ulaştı ve herkesin uzak ekipmanlardan yararlanmasına izin verdi. Bu sürecin ana bileşenleri istemci/sunucu sistemleri, nesne teknolojisi ve açık sistemlerdir.

Client/Server

Bilgisayar sistemlerini monolitik unsurlar olarak inşa etmek yerine, istemci/sunucu sistemleri olarak inşa etmek için genel bir anlaşma vardır. İstemci (bir PC kullanıcısı) bir sunucunun sağladığı bir hizmeti (yazdırma gibi) (LAN’a bağlı bir işlemci) ister. Bilgisayar sistemlerinin yapısına bu ortak yaklaşım, daha önce bir bütünü oluşturan işlevlerin ayrılmasına dönüşür. Uygulamanın ayrıntıları, basit yaklaşımlardan tüm bilgisayarların düzgün bir şekilde çalıştırılması olasılığına kadar uzanmaktadır.

Nesne Teknolojileri

Sistemlerin inşasına bir başka yaklaşım, mükemmel şekilde tanımlanmış elemanlar, kapalı, tanımlanmış ve gerçekleştirilmiş nesnelerden oluşmaları ve onları bağımsız ajanlar haline getirmeleri hipotezinden başlar. Bilgisayar sistemlerinin inşası için nesnelerin araç olarak benimsenmesi, farklı unsurların değiş tokuş edilmesine katkıda bulunmuştur.

Açık Sistemler

Bu tanım, mimarisi kolay ara bağlantı ve dağıtım sağlayan bilgisayar sistemlerini ifade eder. Uygulamada, açık bir sistem kavramı, bir sistemin tüm bileşenlerinin bağlantısının kesilmesi ve diğerlerinin hepsinde benzer yapıların kullanılması anlamına gelir. Bu, standartların ve ortaklıkların bir karışımını içerir. Sonuç olarak birbirleriyle konuşabiliyorlar.

Açık sistemlere yatırılan tüm çabanın nihai hedefi, herkesin farklı üreticilerden bilgisayar satın alması, istediği yere yerleştirmesi, bunları birbirine bağlamak için geniş bant bağlantılarını kullanmasıdır.

Güvenlik

Dağıtılmış bilgisayarlarda bulunan önemli bilgi hacmi arttıkça bilgisayar güvenliği de giderek önem kazanmaktadır. Bu tür bir sistemde, uzman bir kullanıcının gizli verilere gizlice erişmesi çok kolaydır. 1970’lerin sonlarında tanıtılan bilgisayar veri koruması için Data Encryption System – Veri Şifreleme Sistemi (DES) standardı, kullanıcıların üçüncü taraf müdahalesi olmadan mesajları kolayca şifrelemelerini ve kodlarını çözmelerini sağlayan genel anahtar sistemleri ile tamamlanmaktadır.

Yönetim

Birbirine bağlanabilen hızlı bilgisayar ağlarına sahip olmak bu yaklaşımın son noktası değildir. “Bilgi otoyolunun kullanıcısı” ve “bilgi otoyolunun çalışmaları” rakamları henüz tanımlanmamıştır.

Bir LAN’ın çalışmasını sürdürme görevi tam bir özveri gerektirir. Dünya çapında dağıtılmış bir ağın sorunsuz çalışması için daha da büyük bir zorluktur. Son zamanlarda, heterojen ve dağıtılmış ağların yönetimi ile ilgili temel kavramlara büyük önem verilmiştir. Bu önemli paketin küresel ağları etkin bir şekilde izlemesi için zaten yeterli araç var.

   İlgili Yazılar

♦ TCP Nedir?
♦ RAM Nedir?
♦ HTTP/HTTPS
♦ WEP Nedir?
♦ UDP Nedir?