Telgraf Nedir, Ne İşe Yarar? | Tarihçesi ve Evrimi Nedir?

Telgraf, telekomünikasyon devriminin temelini attı. Uzun mesafelerde anlık iletişimin ilk aracı olarak hizmet etti.

Telegraf (Telgraf) Nedir, Kim İcat Etti?

Telgraf iki elektrik sinyali, nokta ve çizgi ile çalışır. Mors kodu, değişen nokta ve çizgi kombinasyonlarını kullanır. Elektriksel impulslar, mesajları tek bir kablo boyunca gönderir.

Elektrik anahtarı gibi, Mors alfabesi de parmakla baskı gerektirir. Orijinal Mors alıcı cihaz, elektromanyetik olarak kontrol edilen gösterge kullanır. Bu gösterge, dönen kağıt kayış üzerinde çizgiler çizer. Kağıt kayışı bir silindir yerleştirir. Ayrıca hatların uzunluğu elektromıknatıs tellerinden geçen elektrik akımının süresine bağlıdır.

Telgraf Tarihi

Amerikalı Samuel F. B. Morse, 1837’de ilk telgraf iletim cihazını icat etti. Aynı yıl, İngiliz fizikçi Sir Charles Wheatstone ve mühendis Sir William F. Cooke, Mors alfabesini geliştirdiler. Kod, tüm iletişim sistemi olarak görev yaptı.

Samuel Morse, Morse cihazını ilk kez 1844’te halka açıkladı. Mors cihazı kullanılarak yapılan deneylerde önemli bulgu ortaya çıktı. Araştırmacılar, sinyallerin yaklaşık 20 mil içinde gönderilebileceğini keşfettiler. Mesafenin ötesinde, zayıflayan sinyaller nedeniyle iletişim zorlaştı.

Morse ve arkadaşları daha sonra telgraf cihazını yaptılar. Sinyal istasyonundan 20 mil uzaktaki bir hatta bağladılar. Cihaz sinyalleri otomatik olarak tekrarlayabilir. Bunu yaparak, daha uzun mesafelere iletişim gönderebilirler.

Döndürüldüğünde bir devreyi kapatan bir elektromıknatıs anahtarı kullanarak bir röle sistemi oluşturdular. Bu devreye ayrı pil güç verdi ve mıknatısın bobinini uyararak çalıştı. Sistem, alıcıya ulaşana kadar diğer röleleri etkinleştiren güçlü akım darbesi başlatır.

Birkaç yıl sonra, Morse’un alıcı ekipmanını güncellemeleri gerekiyordu. Operatörler, yalnızca sesi kullanarak noktaları & çizgileri anlamanın yeni yolunu buldu. Ancak Morse’un sisteminin kalan kısımlarını telli telgraf devrelerinde kullanmaya devam ettiler.

Telgraf sisteminin maliyetinin yüksek olması nedeniyle insanlar aynı hat üzerinden çok sayıda mesaj iletmek için yöntemler geliştirdiler. Bu yöntemlerden biri olarak çift yönlü sistem kullandılar. Bu sistem, iki istasyon arasında mesajların çift yönlü olarak iletilmesini sağlamıştır.

Tarihin Evrimi

1874’te Thomas Edison dörtlü sistemi yarattı. Buluş, iki mesajın tüm yönlerde aynı anda iletilmesine izin verdi. 1915’in sonlarında, araştırmacılar sekiz veya daha fazla mektup göndermek için birçok yönteme başladı.

1920’lerde teletip makinelerinin piyasaya sürülmesi, Morse’un manuel kodlu sisteminin popülaritesinde bir düşüşe neden oldu. Sonuç olarak, kablolu veya kablosuz iletişim yöntemleri daha yaygın hale geldi.

1844’te Baltimore’u New York’a bağlayan ilk telgraf hattını açtılar. Başarıları, iletişimin dünya çapında yayılmasını kolaylaştırdı. İlerleyen zamanlarda 1850’de İngiltere ve Fransa’yı denizaltı kablosuyla birleştirmek için plan yaptılar.

Ancak hattı Atlantik boyunca döşemek zorlu oldu. Birçok başarısız girişimden sonra nihayet 1866’da okyanusun iki yakasını birleştirdiler.

Telgraf Cihazının Gelişimi

Telgraf mesajlarını göndermek ya da çözmek için nokta & çizgi kodlama sistemini kullandılar. Sistem, görevleri yerine getirebilecek başka cihazların yaratılmasına yol açtı. Böyle cihaz, sembolleri ve karakterleri temsil etmek için dönen tekerlekleri kullanan Hughes cihazıdır. Tekerlekler, iletim için aynı hızda döner ve senkronize olur.

Hughes cihazı şu şekilde çalışır: telsiz operatörü bir tuşa basar ve karakter çarkı doğru konumda olduğunda cihaz darbe gönderir. Alıcıda, elektromıknatıs kağıt bant tipleriyle tekerleğe çarpar. Bu tekerlekler ağırlık veya hidrolik motorlu saat sistemi kullanılarak hareket eder.

Daha sonrasında, özel olarak tasarlanmış mesaj teslimi için senkronizasyon protokolü başlattılar. İletim hızı Mors sisteminden daha düşük olmasına rağmen, radyo operatörüne bağlıydı. Bunun nedeni, deneyimli kişinin çarkın dönüşünde birkaç karakter gönderebilmesidir.

Baudot telgraf cihazı, Hughes sisteminin geliştirilmiş bir versiyonuydu. Bu sistem karakterleri farklı şekilde kodlar. Sadece bir konum değil, beş zaman aralığında darbe gönderir. Bu nedenle, beş bitlik ikili kod adı verilen benzersiz kod kullandılar. Bu kod, 31 karakter ve boş durum göndermelerine izin verdi. Ayrıca, belirli harf ve sayıların boş kaldığı iki karaktere sahiptiler.

Baudot kodu farklıdır çünkü yalnızca beş yuva kullanır. Karakter başına bir yuvadan daha iyidir. Aynı zamanda elektromıknatısların manyetik devrelerini de geliştirir. Bunu yaparak indüksiyonları mümkün olduğunca azaltır. Sonuç olarak telgraf iletişimin daha kısa darbeler kullanmasına izin verir.